„Led“ je apoteoza odanosti i ljubavi. To je priča u čijem središtu su životi arhetipskih junaka, koja na metaforičan način odslikava neumitno zatiranja korena jedne srpske porodice, odumiranje i nestanak zaselaka i sela u prelepoj Šumadiji, najlepšem delu centralne Srbije, sedamdesetih godina prošlog veka.

U osnovi dramskog zapleta, koji je smešten u epohu lažnog blagostanja Jugoslavije u poslednjoj deceniji Titovog života – 1976. godine, u šumadijskom selu Radomilje živi dvadesetogodišnji seljak Milivoje, sa majkom Stanom, deda Životijem i babom Savetom. Kob i slutnja tragične pogibije njegovog oca u majdanu, deset godina ranije, razdire ga i proganja. Prikrivena ljubav njegove majke sa gastarbajterom Miroslavom, čija je kuća u dolini preko brda, pojačava dramatiku i neizvesnost njegovog prevrtanja po prošlosti.

Scenario filma “Led” pisan je po motivima istoimene monodrame iz 1976. godine, autora Radoša Bajića. Ovo je debitantsko ostvarenje rediteljke Jelene Bajić –Jočić, koja o svom filmu kaže:
“Led” je poetična elegija o ljudima razapetim između neba i zemlje, film stanja, unutarnjih nemira i najtananijih strepnji, atmosfere, nostalgije i sete. To je priča o izgubljenoj sreći i snovima, o strahovima i prolaznosti, o nadmoći sudbine i prirodnih zakona, o blagodarnosti i surovosti prirode, o nemoći čoveka da istu promeni i da utiče na putanje sopstvenog života. Svojim univerzalnim porukama “Led” snažno afirmiše osnovne vrline i vrednosti života, ljubavi, iskrenosti, pravde, dostojanstva, časti, dobrote, poštenja. Zbog toga, uprkos činjenici da je ovo po mestu nastanka i boravka, po dizajnu prepoznatljivog nacionalnog identiteta, u tradicionalnom, antropološkom i kulturološkom smislu SRPSKA PRIČA, film ima ambiciju da uspostavi širu komunikaciju i da prepozna svoje gledaoce ma gde se u svetu oni nalazili.